Is é an tuiscint clasaiceach Marxach, an loighciúil mar eolaíocht fealsúnachta an staidéar a dhéanamh ar dhlíthe is ginearálta de gach agus aon fhorbairt, is é sin i sochaí nádúr, agus shíl mé. Mar sin féin, nach bhfuil an "uilíocht" de dhlíthe de chuid dialectics sa "vsyakosti", agus solúbthacht. Ciallaíonn sé seo go bhfuil aon fhoirm ar leith léiriú ar an loighciúil, cibé acu "cuspóir" agus "suibiachtúla", "sóisialta" nó "nádúrtha", "comhfhiosach" nó "spontáineach" - go bhfuil gach ceann de na ach go páirteach, neamhbhuan, fleeting sé (dialectics) Foirm Oideachas.
I bhfocail eile, an loighciúil, mar eolaíocht fealsúnachta, tá de chuspóir nach bhfuil an oiread sin nach bhfuil "an loighciúil de bheith" agus mar sin i bhfad an "dialectics an eolais" mar "dlíthe uilíoch", atá coitianta agus ag smaoineamh agus a bheith. Foirm Tosaíochta céanna dialectics, in aghaidh a chéile, mar chuid dá iomláine, a chur in iúl mar seo a leanas:
1) dialectics sochaí loighciúil versatile an dúlra, mar ní féidir leis an chéad gan an taobh eile, ach ní vice versa;
2) dialectics suibiachtúla loighciúil cuspóir versatile, mar ní féidir leis an chéad gan an taobh eile, ach ní vice versa;
3) cuspóir loighciúil cuspóir comhfhiosach versatile spontáineach mar féadfaidh an dara gan vice versa dtús, ach nach bhfuil;
4) a loighciúil suibiachtúil comhfhiosach spontáineach suibiachtúla versatile mar ní féidir leis an chéad gan an taobh eile, ach ní vice versa;
5) Mar fhocal scoir, an loighciúil suibiachtúil versatile cuspóir comhfhiosach meabhrach, de réir mar dodhéanta gan an modh dialectical de loighciúil, is é sin, atáirgeadh teoiriciúil coincréite ar an ábhar.
Eitic fealsúnachta mar seo a leanas: "an pobal i gcoitinne mar" Fuair an áit mícheart agus céannacht "de shamhail", ach, i gcás inar éagsúla nó fiú éagsúla, in ann teacht ar na poist frith-.
Tugaimid faoi deara anseo go más rud é iomlán na tuisceana (mar go bhfuil sé go minic) ní i dtéarmaí "uilechoitinne", agus i dtéarmaí "vsyakosti", smaoineamh ar an ndáil le múnlú na foirme-ar phrionsabal na dialectics "níos mó é-", beidh an pictiúr a bheith difriúil . Go háirithe, an "loighciúil a bheith," Ba mhaith an dialectics cuspóir a bheith níos leithne ná an "loighciúil eolais," dialectics suibiachtúla, rud a chiallaíonn caillteanas ó deiridh ... na dlíthe uilíoch a bheith ann féin. Ach dialectics suibiachtúla gan cuspóir dialectics - nach é seo an loighciúil mar sin, ach ... sophistry, is é sin, frith-loighciúil!
Ina dhiaidh sin, an loighciúil oibiachtúil, ní suibiachtúla, feasach a cruth a bheadh, ar chineál an loighciúil, lochtach fann, is é sin, "NDall" agus "spontáineach." Seo - fórsaí dialectics dall sin eludes fear agus chuir ceachtar i na gnéithe den nádúr (creathanna talún, hurricanes, tornadoes), nó i na gnéithe den tsochaí (eipidéimí, ghéarchéim eacnamaíoch de chaipitleachas, an eilimint an roinn sóisialta na saothair, an chogadh domhanda, etc), nó i ngné Chonaic (gealtacht agus madness, an síocóis comhchoiteann).
Seo loighciúil dul chun cinn agus gcúl, saoirse gan an duine, agus an loighciúil andúile duine agus féin-scrios.
Is é ár fhadhb chun teacht ar an antidote i gcoinne gach reductionism fealsúnachta, is é sin uilíoch uilíoch. Ach anseo an "uilíoch"-gur féidir uilíoch "a bheith", agus b'fhéidir "Ní-le-bheith!"
Dá bhrí sin, is suibiachtúla comhfhiosach dialectics loighciúil cultúrtha comhionann lena chéile. Dlíthe Uilíoch den tsochaí nádúr, agus shíl mé in iúl i bhfoirm uilíoch ginearálta céanna, is é sin i bhfoirm chumais cultúrtha uilíoch an duine mar duine a bheith chun gluaiseacht na foirmeacha immanent de Universuuma.
Tá sé seo - an cumas (obrazovannogo!) aigne, a bhfuil chomh maith a léiriú féin i mothúcháin, smaointe agus gníomhaíochtaí. Oideachas, áfach, ach, agus tá aitheantas neamhchoinníollach ar an bhfíric go bhfuil i na Cruinne - gach mór inneachar sár-tarchéimnitheacht agus immanent, ar a mhalairt, go léir ag an am céanna tarchéimnitheacht - immanently. Mar gheall ar "Universuum" Is mar gheall i ndáiríre go, de réir sainmhínithe, an bunaidh, "as" air, agus "chomh maith" faic sé go simplí!
"Tá an cruth ginearálta an uilíoch" nó "foirm uilíoch uilíoch" - tá aon duine eile seachas mar chatagóir. Go díreach mar gheall ar a chatagóir "uilíoch" Is iad na foirmeacha agus an-"a bheith" agus an "ag smaoineamh." Ach is féidir leo tarlú freisin ann (i cás), agus i smaoineamh, agus na focail (sa chaint) réasúnta, dá bhrí sin, cultúrtha, an duine á.
Is é Cultúr na gcatagóirí úinéireachta agus ar chumas an duine gan féin iad go comhfhiosach, "go spontáineach" (CL-ach, "tóg suas" chun an ceann, is é sin, cibé ar bith, mar a ...) an cumas seo - nach mó ná nach lú ná an modh dialectical. Measann an cumas a úsáid ("an cumas a bheith in ann a ...!") Ach duine is duine ar fad.
Bhí sé a leithéid de dhuine, agus is féidir a sheachaint an temptation chun "briseadh amach" ó gach ceann eile "immanent - tarchéimniúla," agus (mar thoradh!) A ghlacadh ar an "briathartha" catagóirí léiriú ó bhéal - ar an croílár an gcatagóir de "as such", mar sin, an semantics - loighic dialectical!
Ina dhiaidh sin, a sheachaint a aithint, réalteolaíochta fisiceacha, ceimiceacha, agronomic, bitheolaíoch "cineál rudaí iad féin" - ". Coincheapa eolaíocha ginearálta" le foirmeacha categorical, a tharlaíonn uaireanta nuair na catagóirí dialectics a aithníodh le ... an mar a thugtar orthu
Eile IG Fichte dlúth-docht ceangailte go comhfhiosach categorical, is é sin, cruthaitheach, réasúnach-dialectical smaointeoireacht leis an iomláine an duine, a uile-babhta a fhorbairt go háirithe. Tar éis go léir "Is é fealsúnacht sceite an duine ar fad," agus dá bhrí sin, is féidir léi a shú "ach an fullness go léir a dámh" / ig Fichte Fav. cit., t.I, Moscó, 1916, p.264 / Go dtí sin, "go dtí an foirmiú sin a mharaíonn go leor i bhfeidhm spioradálta do dhuine eile, ar mhaithe le tuiscint a fháil ar an chumhacht na samhlaíochta, chúis atá leis an chumhacht na samhlaíochta, nó iad araon, ar mhaithe le cuimhne" , tá an Fhealsúnacht eachtrannach leis an duine aonair. Fealsúnacht, dá bhrí sin, beidh dialectics pearsantacht lochtach den sórt sin rud éigin "amháin" - agus a bheith go hiomlán "eile" - san áireamh, a dhéanann rud éigin amháin sa téacs agus an "eile" - a shíl ...
Ar an gcúis chéanna, dála an scéil, agus tá an feiniméan na "theorizing scholastic," nuair a, mar shampla, tá sé ar cheann agus an loighciúil céanna de dhá cheann nó níos mó "fealsúna", arna sloinneadh i dhá théacs éagsúla, ach "araon loighciúil" Is é chomh suibiachtúil i nach bhfuil an chiall go bhfuil sé chomh ... maidir le fírinne, agus (fiú níos mó!) - a bheith.
Dá bhrí sin, an diagnóis clasaiceach fealsúnachta, an cinniúint an loighciúil i lámha an pearsantacht roinnte (frith-iomlánaíoch, choimhthiú, "reified") - bearna de Chéasta agus a bheith!
Gach ceann de dúinn go bhfuil an eolas maidir leis an bhfeiniméan seo mar shampla de sin ar a dtugtar careerism, a áitíonn ar transcendence (ie, gcodarsnacht agus sos) "Dea agus réaltacht", "réaltacht agus a bheith," leanúnach agus leanúnach evoking ó lá go lá saol-mód "in ionad ... dlí de ghrásta." Seilbh sé agus déileálann a "tóir" fealsúnacht, síos anois "as dáta" de clasaiceach "sean" eolaíocht fealsúnachta. Go hoifigiúil maxim eolaíoch a "dialectical" fuaimeanna dlí-de ghnáth mar seo: Airgead - rud teoiriciúil breá! An bhrí atá le na Beatha - ró-"tanaí" rud ... Mar sin,? Dá bhrí sin, an t-airgead - tá sé an bhrí na beatha!
Mar sin, tá APPOLOGII endless le haghaidh "réaltacht" agus "réaltacht", ach dírithe i gcoinne an Chéasta agus a bheith! Agus go háirithe, a n-aontacht ...
Ach "an duine aonair - scríobh (tar éis Socrates, Spinoza, Fichte, agus" spioradálta "Yaroslav an Wise na Kiev Cathrach Hilarion) Karl Marx - ... a bhfuil a saol a chlúdaíonn raon leathan agus éagsúil de chineálacha éagsúla na réaltachta agus cur chuige praiticiúil ar fud an domhain agus dá bhrí sin , il-saoil - tá an cumha aonair den sórt sin a carachtar céanna uilíocht, chomh maith le haon léiriú eile dá shaol. Mar sin, ní dhéanann sé harden i bhfoirm smaointeoireachta teibí agus ní gá fócas casta machnaimh, nuair a théann duine ó smaoineamh ar aon léiriú eile den saol. Tá sé ó thús go bhfuil nóiméad i saol iomlán an duine aonair -... Nóiméad go bhfuil, ag brath ar an riachtanas, imíonn ansin, agus ansin bhí "/ K. Marx Engels agus F., Soch, V.3, p.253 /
Tá temptation iontach do na "fealsúnacht poiblí" agus "fealsúnachta" bosses na focail ó "Idé-eolaíocht na Gearmáine" cáiliúil Marx reinterpret ionas go mbeidh de "ó am go ham" dul ... ag smaoineamh féin!
Ach, cén fáth? - Tá, mar go tá rudaí sa saol, "níos tábhachtaí ná loighic!" - Ba chóir go mbeadh freagra ón "poiblí."
Ón an pointe ... táimid ag forbairt tuiscint ar categorical chomh maith le hoideachas, "ag smaoineamh cosúil le saol", "saol ar an aigne," agus (nó) "léiriú saol féin," - rudaí phenomenally éagsúla ach substantionally aonfhoirmeach. Codarsnacht, tá an neamhréiteach nó comheisiatach "imbhualadh" smaointeoireacht agus an saol ach amháin nuair atá féin-an smaointeoireacht ... "teibí".
Cad a chiallaíonn sé a bheith "teibí?" I saol - go héasca shoiléiriú, mar shampla, an GVF airteagal cáiliúla Hegel, ina bhfuil, le haghaidh aon fear fíor oideachas, a thinker mór agus tréimhse an-fhada ó shin go léir mhíniú go soiléir. / Féach: "Cé cheapann abstractly?". Oibreacha na mblianta éagsúla i dhá imleabhar, Imleabhar I, Moscó, 1970, s.389-394. / Tá sé scríofa idir Aibreán agus Iúil 1807. Foilsithe i ndiaidh an t-údar bás i 1835. Sa teanga na Rúise mar a foilsíodh san iris "Fadhbanna na Fealsúnachta», № 6, 1956, i aistriúchán E.V.Ilenkova.
Chóras oideachais an lae inniu, a spiorad féin agus an modh atá i gceist a literally "cothaigh" smaoineamh "teibí", a chaomhnú agus é a iolrú mar supposedly virtues "teoiriciúil". Ar deireadh, dul ar an "teibí" i cult de chóras oideachais adhartha agus tuata - i go forleathan a fhorbairt, lena n-hiomlán, cuirfidh sí institiúid an cult. Córas ann go hiontaofa féin-atáirgeadh.
Má tá an loighciúil clasaiceach, mar uile-amháin "spás" cearta pearsanta agus daonnachta, tá go áitigh i gcónaí (agus seasann!) Ar an fhreasúra harsh agus merciless a díscor agus smaointeoireacht "teibí" agus "teoiriciúil" - ar thaobh amháin agus 'verbalizovanogo "" ineptitude dioscúrsach 'ar thaobh an taobh eile, a dhéanann an t-oideachas atá ann faoi láthair literally gach rud a mhalairt!
Smaointeoireacht Teoiriciúla, feictear mar léiriú beo de dhéantús an duine oilte féin mar ghníomhaíocht Substaintí agus mar gheall ar a ligeann riamh é féin a fhágáil le seasamh na monism. I dtéarmaí séimeantach, tá an post:
A) smaointeoireacht - Life - smaoineamh;
B) Life - smaoineamh - saol;
Toradh: smaointeoireacht go bhfuil an saol, agus an saol ag smaoineamh, agus an mbeirt acu - le litir caipitil!
Is é seo an fhadhb ach fíor an loighciúil mar eolaíocht fealsúnachta leis an ábhar an modh dialectical - an cóimheas de phointe "a" agus pointe "b" anseo. Mura, ar ndóigh, ní é a thuiscint mar sin, "Demiurge" Plato, "an Dia-Mind" i Aristotle "faoi réir Transtsendenntalnogo", Kant, etc, (a féin - ní "go maith" ná "olc "), ach go simplí mar fear ag iarraidh an saol trí oideachas, a fháil haitheantas coibhneasta ar an cult de" teibí "d'fhonn a fháil pearsanta" ionracas "agus an tsuibiachtúlacht ríthábhachtach.
1979-80 bliain.
Valery Molchanov, PhD.
Posted: CAIGHDEÁN SAOIL AR AN Mílaoise. "Readings antraipeolaíochta - 2005" (Ekaterinburg, 14-15 Bealtaine 2005), pp 193-195. Scaipeadh 700 cóip.
Комментариев нет:
Отправить комментарий